NASA'nın James Webb Uzay Teleskobu (JWST), şimdiye kadar görülen en eski süpernovalardan birinin fotoğraflarını çekti; özellikleri bir tahta parçasında bulunan tanecikler ve budaklar gibi görünüyor.
NASA web sitesinde “Bir zamanlar büyük bir yıldızın çekirdeği çökerek dışarı doğru patlayan bir şok dalgası yaratarak yıldızı parçalara ayırdı” dedi. “Şok dalgası yıldızın yüzeyine ulaştığında, delip geçerek kısa, yoğun bir X-ışını darbesi ve çevredeki boşluğa doğru ilerleyen ultraviyole ışık üretti.”
Şimdi, neredeyse 350 yıl sonra, bilim insanları, ışık darbesinin yıldızlararası malzemeye ulaşıp onun parlamasına neden olmasının sonrasını görebiliyorlar.
Oluşturulan kızılötesi parıltı, JWST tarafından yakalanarak, ahşap dokusunda bulunan düğüm ve halkalara benzeyen ayrıntıları ortaya çıkardı.
BİLİM ADAMLARI, GÜÇLÜ WEBB TELESKOPUNUN BİLİNEN EN UZAK GALAKSİYİ YAKALADIĞINI SÖYLÜYOR
Süpernova kalıntısı Cassiopeia A'nın etrafındaki bölgenin bu arka plan görüntüsü, NASA'nın Spitzer Uzay Teleskobu tarafından 2008 yılında yayımlandı. Spitzer ile üç yıl boyunca bu bölgenin birden fazla fotoğrafını çeken araştırmacılar, bir dizi ışık yankısını inceleme fırsatı buldu. Artık NASA'nın James Webb Uzay Teleskobu bu ışık yankılarından bazılarını çok daha detaylı bir şekilde görüntüledi. Sağ alttaki ek parçalar Webb gözlemlerinin bir dönemini gösterirken, soldaki ek kısım 2023'te yayınlanan merkezi süpernova kalıntısının Webb görüntüsünü gösteriyor. (Spitzer Görüntüsü: NASA/JPL-Caltech/Y. Kim (Arizona Üniversitesi/Chicago Üniversitesi). Cassiopeia A Ek: NASA, ESA, CSA, STScI, Danny Milisavljevic (Purdue Üniversitesi), Ilse De Looze (UGent) , Tea Temim (Princeton Üniversitesi). Işık Yankıları Ek: NASA, ESA, CSA, STScI, J. Jencson. (Caltech/IPAC).)
“Bir yıldız ölürken bile ışığı varlığını sürdürüyor; evrende yankılanıyor. NASA'nın James Webb Uzay Teleskobu'nu fırlattığımızdan bu yana olağanüstü bir üç yıl geçti. Her görüntü, her keşif, yalnızca evrenin görkeminin değil, evrenin görkeminin de bir portresini gösteriyor. NASA ekibinin gücü ve uluslararası ortaklıkların vaadi NASA'nın en büyük uluslararası uzay bilimi işbirliği olan bu çığır açan görev, NASA'nın yaratıcılığının, ekip çalışmasının ve mükemmellik arayışının gerçek bir kanıtıdır.” Yönetici Bill Nelson şunları söyledi. “Dünya çapında binlerce bilim insanı ve mühendisin yorulmak bilmeyen özverisiyle şekillenen bu anıtsal çabayı denetlemek ne büyük bir ayrıcalıktı. Bu son görüntü, Webb'in kalıcı mirasını, geçmişe açılan bir anahtar deliği ve ilham verecek bir misyonu güzel bir şekilde yansıtıyor. Gelecek nesiller.”
Doğası güzel olsa da, gözlemler aynı zamanda gökbilimcilere yıldızlararası toz ve gazın 3 boyutlu yapısını ilk kez haritalandırma olanağı da sağlıyor.
Bilim programının baş araştırmacısı Pasadena'daki Caltech/IPAC'tan Jacob Jencson, “Bu düzeyde ayrıntıyı gördüğümüzde oldukça şok olduk” dedi.
Baltimore'daki Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü'nden Josh Peek de ekibin bir üyesi ve soğanınki gibi katmanlar gördüklerini söyledi.
GÜÇLÜ WEBB TELESKOP CASUSLAR SAMANYOLU ÖTESİNDE MUHTEŞEM YILDIZ DOĞUM KÜMESİ
Bu parıldayan kozmik perdeler, uzun zaman önce meydana gelen bir süpernovanın flaş ampulü patlamasıyla ısıtılan yıldızlararası gaz ve tozu gösteriyor. (NASA, ESA, CSA, STScI, J. Jencson (Caltech/IPAC))
“Gördüğümüz her yoğun, tozlu bölgenin ve göremediğimiz çoğu bölgenin içeriden böyle göründüğünü düşünüyoruz” dedi. “Daha önce hiç içlerine bakamamıştık.”
NASA, JWST yakın kızılötesi kameradan (NIRCam) üretilen görüntülerin, ışık yankısı adı verilen bir olguyu vurguladığını söyledi; bu olay, bir yıldızın çevresindeki toz kütlelerine ışık göndermeden önce patlaması veya patlaması ve onların parlamasına neden olmasıyla ortaya çıkıyor.
Görünür ışık yankıları, ışığın yıldızlararası materyalden yansıdığı zaman ortaya çıkar; burada kızılötesi dalga boylarındaki yansımalar, tozun enerjik radyasyon tarafından ısıtılıp parıldamasına neden olmasıyla oluşur.
Bilim insanları, daha önce NASA'nın emekliye ayrılan Spitzer Uzay Teleskobu tarafından gözlemlenen ışık yankısını hedef aldı ve bu, Cassiopeia A süpernovasının kalıntılarının yakınında bulunan düzinelerce örnekten biri.
BİLİM ADAMLARI, İLK EVRENİN DEVASA KARA DELİKLERİNİN BİRLEŞMESİNİN WEBB TELESKOP TARAFINDAN ORTAYA ÇIKTIĞINI SÖYLÜYOR
DOSYA – NASA tarafından sağlanan 13 Nisan 2017 tarihli bu fotoğrafta teknisyenler, Greenbelt, Maryland'deki Goddard Uzay Uçuş Merkezi'nde bir vinç kullanarak James Webb Uzay Teleskobu'nun aynasını kaldırıyor. (AP yoluyla Laura Betz/NASA, Dosya)
Webb görüntüleri, NASA'nın “dikkate değer derecede küçük ölçekler” olarak adlandırdığı, yaklaşık 400 astronomik birim veya bir ışık yılının yüzde birinden daha az olan yapıları gösteren filamentlerin yer aldığı, sıkı bir şekilde paketlenmiş tabakaları gösteriyor. Bir astronomik birim, Dünya ile Güneş arasındaki ortalama mesafedir ve Neptün'ün yörüngesinin çapı 60 astronomik birimdir.
Peek, “Yıldızlararası ortamın bırakın tabaka benzeri olmasını, bu kadar küçük ölçekte yapılara sahip olduğunu bilmiyorduk” dedi.
Keşif, bilim insanları tarafından tıbbi CT taramasıyla karşılaştırıldı.
Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü'nden Armin Rest ve ekibin üyesi, “Elimizde üç farklı zamanda alınmış üç dilim var ve bu da gerçek 3 boyutlu yapıyı incelememize olanak sağlayacak. Bu, yıldızlararası ortamı inceleme şeklimizi tamamen değiştirecek.” söz konusu.
Ekibin bulguları bu hafta Washington DC'deki 245. Amerikan Astronomi Topluluğu toplantısında sunulacak.
FOX HABER UYGULAMASINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYIN
Hubble'ın halefi ve şimdiye kadar uzaya fırlatılan en büyük teleskop olan Webb Teleskobu, NASA ve Avrupa Uzay Ajansı'nın ortak bir projesidir.
Greg Wehner, Haberler Digital'in son dakika haber muhabiridir.
Hikaye ipuçları ve fikirleri [email protected] adresine ve Twitter'da @GregWehner'a gönderilebilir.
NASA web sitesinde “Bir zamanlar büyük bir yıldızın çekirdeği çökerek dışarı doğru patlayan bir şok dalgası yaratarak yıldızı parçalara ayırdı” dedi. “Şok dalgası yıldızın yüzeyine ulaştığında, delip geçerek kısa, yoğun bir X-ışını darbesi ve çevredeki boşluğa doğru ilerleyen ultraviyole ışık üretti.”
Şimdi, neredeyse 350 yıl sonra, bilim insanları, ışık darbesinin yıldızlararası malzemeye ulaşıp onun parlamasına neden olmasının sonrasını görebiliyorlar.
Oluşturulan kızılötesi parıltı, JWST tarafından yakalanarak, ahşap dokusunda bulunan düğüm ve halkalara benzeyen ayrıntıları ortaya çıkardı.
BİLİM ADAMLARI, GÜÇLÜ WEBB TELESKOPUNUN BİLİNEN EN UZAK GALAKSİYİ YAKALADIĞINI SÖYLÜYOR
Süpernova kalıntısı Cassiopeia A'nın etrafındaki bölgenin bu arka plan görüntüsü, NASA'nın Spitzer Uzay Teleskobu tarafından 2008 yılında yayımlandı. Spitzer ile üç yıl boyunca bu bölgenin birden fazla fotoğrafını çeken araştırmacılar, bir dizi ışık yankısını inceleme fırsatı buldu. Artık NASA'nın James Webb Uzay Teleskobu bu ışık yankılarından bazılarını çok daha detaylı bir şekilde görüntüledi. Sağ alttaki ek parçalar Webb gözlemlerinin bir dönemini gösterirken, soldaki ek kısım 2023'te yayınlanan merkezi süpernova kalıntısının Webb görüntüsünü gösteriyor. (Spitzer Görüntüsü: NASA/JPL-Caltech/Y. Kim (Arizona Üniversitesi/Chicago Üniversitesi). Cassiopeia A Ek: NASA, ESA, CSA, STScI, Danny Milisavljevic (Purdue Üniversitesi), Ilse De Looze (UGent) , Tea Temim (Princeton Üniversitesi). Işık Yankıları Ek: NASA, ESA, CSA, STScI, J. Jencson. (Caltech/IPAC).)
“Bir yıldız ölürken bile ışığı varlığını sürdürüyor; evrende yankılanıyor. NASA'nın James Webb Uzay Teleskobu'nu fırlattığımızdan bu yana olağanüstü bir üç yıl geçti. Her görüntü, her keşif, yalnızca evrenin görkeminin değil, evrenin görkeminin de bir portresini gösteriyor. NASA ekibinin gücü ve uluslararası ortaklıkların vaadi NASA'nın en büyük uluslararası uzay bilimi işbirliği olan bu çığır açan görev, NASA'nın yaratıcılığının, ekip çalışmasının ve mükemmellik arayışının gerçek bir kanıtıdır.” Yönetici Bill Nelson şunları söyledi. “Dünya çapında binlerce bilim insanı ve mühendisin yorulmak bilmeyen özverisiyle şekillenen bu anıtsal çabayı denetlemek ne büyük bir ayrıcalıktı. Bu son görüntü, Webb'in kalıcı mirasını, geçmişe açılan bir anahtar deliği ve ilham verecek bir misyonu güzel bir şekilde yansıtıyor. Gelecek nesiller.”
Doğası güzel olsa da, gözlemler aynı zamanda gökbilimcilere yıldızlararası toz ve gazın 3 boyutlu yapısını ilk kez haritalandırma olanağı da sağlıyor.
Bilim programının baş araştırmacısı Pasadena'daki Caltech/IPAC'tan Jacob Jencson, “Bu düzeyde ayrıntıyı gördüğümüzde oldukça şok olduk” dedi.
Baltimore'daki Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü'nden Josh Peek de ekibin bir üyesi ve soğanınki gibi katmanlar gördüklerini söyledi.
GÜÇLÜ WEBB TELESKOP CASUSLAR SAMANYOLU ÖTESİNDE MUHTEŞEM YILDIZ DOĞUM KÜMESİ
Bu parıldayan kozmik perdeler, uzun zaman önce meydana gelen bir süpernovanın flaş ampulü patlamasıyla ısıtılan yıldızlararası gaz ve tozu gösteriyor. (NASA, ESA, CSA, STScI, J. Jencson (Caltech/IPAC))
“Gördüğümüz her yoğun, tozlu bölgenin ve göremediğimiz çoğu bölgenin içeriden böyle göründüğünü düşünüyoruz” dedi. “Daha önce hiç içlerine bakamamıştık.”
NASA, JWST yakın kızılötesi kameradan (NIRCam) üretilen görüntülerin, ışık yankısı adı verilen bir olguyu vurguladığını söyledi; bu olay, bir yıldızın çevresindeki toz kütlelerine ışık göndermeden önce patlaması veya patlaması ve onların parlamasına neden olmasıyla ortaya çıkıyor.
Görünür ışık yankıları, ışığın yıldızlararası materyalden yansıdığı zaman ortaya çıkar; burada kızılötesi dalga boylarındaki yansımalar, tozun enerjik radyasyon tarafından ısıtılıp parıldamasına neden olmasıyla oluşur.
Bilim insanları, daha önce NASA'nın emekliye ayrılan Spitzer Uzay Teleskobu tarafından gözlemlenen ışık yankısını hedef aldı ve bu, Cassiopeia A süpernovasının kalıntılarının yakınında bulunan düzinelerce örnekten biri.
BİLİM ADAMLARI, İLK EVRENİN DEVASA KARA DELİKLERİNİN BİRLEŞMESİNİN WEBB TELESKOP TARAFINDAN ORTAYA ÇIKTIĞINI SÖYLÜYOR
DOSYA – NASA tarafından sağlanan 13 Nisan 2017 tarihli bu fotoğrafta teknisyenler, Greenbelt, Maryland'deki Goddard Uzay Uçuş Merkezi'nde bir vinç kullanarak James Webb Uzay Teleskobu'nun aynasını kaldırıyor. (AP yoluyla Laura Betz/NASA, Dosya)
Webb görüntüleri, NASA'nın “dikkate değer derecede küçük ölçekler” olarak adlandırdığı, yaklaşık 400 astronomik birim veya bir ışık yılının yüzde birinden daha az olan yapıları gösteren filamentlerin yer aldığı, sıkı bir şekilde paketlenmiş tabakaları gösteriyor. Bir astronomik birim, Dünya ile Güneş arasındaki ortalama mesafedir ve Neptün'ün yörüngesinin çapı 60 astronomik birimdir.
Peek, “Yıldızlararası ortamın bırakın tabaka benzeri olmasını, bu kadar küçük ölçekte yapılara sahip olduğunu bilmiyorduk” dedi.
Keşif, bilim insanları tarafından tıbbi CT taramasıyla karşılaştırıldı.
Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü'nden Armin Rest ve ekibin üyesi, “Elimizde üç farklı zamanda alınmış üç dilim var ve bu da gerçek 3 boyutlu yapıyı incelememize olanak sağlayacak. Bu, yıldızlararası ortamı inceleme şeklimizi tamamen değiştirecek.” söz konusu.
Ekibin bulguları bu hafta Washington DC'deki 245. Amerikan Astronomi Topluluğu toplantısında sunulacak.
FOX HABER UYGULAMASINA ULAŞMAK İÇİN TIKLAYIN
Hubble'ın halefi ve şimdiye kadar uzaya fırlatılan en büyük teleskop olan Webb Teleskobu, NASA ve Avrupa Uzay Ajansı'nın ortak bir projesidir.
Greg Wehner, Haberler Digital'in son dakika haber muhabiridir.
Hikaye ipuçları ve fikirleri [email protected] adresine ve Twitter'da @GregWehner'a gönderilebilir.